Każdy człowiek podczas pracy, ruchu, kontaktu z innymi przedmiotami codziennego użytku jest narażony na przejmowanie ładunków elektrycznych. Aby odprowadzić elektryczność statyczną gromadzącą się na użytkowniku, stosuje się odzież i obuwie antyelektrostatyczne. Odzież i obuwie mają za zadanie odprowadzić ten ładunek bezpośrednio do ziemi.
Antyelektrostatyczne obuwie polskiego producenta zapewnia ochronę przed zapłonem od iskry (np. palnych substancji i par), a także wtedy, gdy prawdopodobne jest ryzyko porażenia elektrycznego (w sytuacji uszkodzenia urządzenia elektrycznego pracującego pod napięciem do 250 V). W warunkach, gdy nie jest w pełni wykluczone ryzyko porażenia elektrycznego, a jednocześnie pracownik znajduje się w atmosferze wybuchowej konieczne jest zastosowanie obuwia antyelektrostatycznego, którego rezystancja elektryczna powinna być większa niż 100 kΩ i mniejsza lub równa 1000 MΩ.
W obuwiu ochronnym DEMAR antyelektrostatyczność uzyskuje się na dwa sposoby. Pierwszy sposób to zapewnienie właściwości antyelektrostatycznych wszystkim warstwom dolnej części obuwia tj.: podeszwa, podpodeszwa, wyściółka (wymienione materiały muszą posiadać własności odprowadzania ładunków elektrycznych do podłoża). Dzięki temu ładunki znajdujące się na stopie użytkownika, przekazywane są do wyściółki, następnie do podpodeszwy i dalej do podeszwy. Drugie rozwiązanie polega na wszyciu specjalnej tasiemki o własnościach antyelektrostatycznych do podszewki obuwia w miejscu najlepszego styku ze stopą. Tasiemka stykając się ze stopą użytkownika odprowadza ładunki elektryczne bezpośrednio do podeszwy antyelektrostatycznej z pominięciem wyściółki i podpodeszwy. W wyżej wymienionych technologiach bardzo ważne jest, aby skarpety jak i pozostały ubiór użytkownika posiadał właściwości antyelektrostatyczne.
Badanie rezystancji elektrycznej (antyelektrostatyczności) polega na wsypaniu do obuwia stalowych kulek, które wypełniają but i zapewniają równomierny przepływ ładunków elektrycznych, następnie buta ustawia się na prostokątnym kawałku miedzianej blachy, która będzie odbiornikiem ładunków elektrycznych z buta. Kolejny etap to podłączenie przewodów miernika oporu do blachy i kulek w bucie. Miernik podaje do buta prąd o napięciu 100V, następnie mierzy się opór, z jakim prąd przepływa przez buta. Jeżeli wartość rezystancji mieści się w granicach pomiędzy od 100kΩ do 1000MΩ obuwie uznaje się za antyelektrostatyczne.
 |
 |
 |
 |